Natuurberichten uit onze tuin en informatie over een natuurvriendelijke inrichting


Natuur in de Tuin
home winkel keramiek verkoop markten en beurzen planten verkoop contact links uit 't veld Raku verkoop	Berichten uit onze tuin en informatie over natuurvriendelijke inrichting van een tuin.
	maart 2024, groene specht in de tuin Voor de vogels is het voorjaar begonnen, overal hoor je ze zingen. De grote bonte specht zingt niet maar laat nu zijn geroffel horen. Hij is dan makkelijk te vinden tussen de nu nog kale takken. De groene specht, die iets groter is, krijg je moeilijk te zien. Vaak zoekt hij op het gras naar mieren, zijn voornaamste voedsel. Met zijn groene kleur bijna niet te zien. Pas als hij opvliegt ontdek je dat er vlak voor je een groene specht op de grond zat. Wat een prachtige vogel. mei 2023, tjiftjaf ontdekt de nestmateriaalbol Bij ons in de voortuin hangt al jaren deze nestmateriaalbol. Koolmezen en pimpelmezen maken daar regelmatig gebruik van. Nu heeft een tjiftjaf het nestmateriaal ook ontdekt en komt herhaaldelijk een portie paardenhaar ophalen. april 2022, winterkoning maakt nest in 3-gezins mussenpot Bij ons zijn geen huismussen aanwezig. Toch maar een 3-gezins mussenpot aan de schuur opgehangen. Tot onze verrassing maakt een paartje winterkoning met mos een nest in de onderste opening. Uiteindelijk zijn de jongen uitgevlogen. augustus 2021, nog steeds broedsizoen De meeste vogels zijn klaar met broeden, de gierzwaluwen en diverse steltlopers trekken alweer richting Afrika. Hier in de tuin gaan de vogels nog even door met een tweede of derde legsel. In de schuur broeden de winterkoningen boven op de zeis die we gelukkig niet nodig hebben. De houtduif heeft twee net uitgekomen jongen in de conifeer. Ondanks de katten die hier 's nachts rondlopen is het de merels eindelijk gelukt een jong groot te brengen. Pa en ma en het jong doen zich regelmatig te goed aan de druiven onder de pergola. Ze weten precies wanneer er eentje rijp is. (klik hier voor filmpje) januari 2021, een bijzondere wintergast Elk jaar hangt hier langs de sloot/duinrel een grote gele kwikstaart rond, soms zijn het er zelfs twee. Ze scharrelen langs de sloot en op het kapot getrapte weiland, op zoek naar insecten. De duinrel stroomt altijd en blijft ook bij vorst open waardoor er altijd waterbeestjes zijn te vinden. Grote gele kwikstaarten broeden langs snelstomende beken. In Nederland alleen in Overijsel, Gelderland, Noord-Brabant en Limburg; in totaal 240-300 paar. 's Winters arriveren hier ook de vogels uit het noorden. Ze worden dan op uiteenlopende plekken gezien, maar ik denk dat hun voorkeur toch het biotoop is dat lijkt op hun broedgebied: stromend water. augustus 2020, een mooie samenwerking Onder de dakrand zit een wespennest. Gelukkig hebben we er geen last van, want het nest is niet weg te halen en bovendien zijn wespen nuttige dieren. Ze eten veel vliegen en muggen. Enige tijd geleden zat er opeens een veel grotere wesp tussen. Het bleek helemaal geen wesp maar een stadsreus. Een stadsreus is een grote zweefvlieg en wordt ook wel hoornaarzweefvlieg genoemd omdat ze tijdens het vliegen lijken op de hoornaar, een groot soort wesp. Zweefvliegen hebben geen angel en zijn totaal onschuldig. De stadsreus leeft van nectar en stuifmeel. Het vrouwtje heeft de rare gewoonte om haar eitjes in een wespennest te leggen. De larven leven in het nest van afval, dode en stervende wespen. We zagen de stadsreus langzaam richting de ingang van het wespennest kruipen. Af en toe vloog ze weer een stukje terug om haar pootjes te poetsen, mogelijk om haar eigen geur te verdoezelen. Daarna kroop ze steeds weer richting ingang. Enkele wespen reageerden wel op de stadsreus maar joegen haar niet weg. Na circa 10 minuten verdween ze plotseling in het wespennest. Nadat ze eitjes heeft gelegd komen de larven in een paar dagen tot ontwikkeling. De larven blijven tot de volgende zomer in het wespennest. Wie weet maken we het ook nog mee dat ze als volwassen stadsreuzen het wespennest verlaten. De wespen hebben een schoonmaakploeg en de stadsreus een veilige plek voor haar nakomelingen. Wat een bijzondere samenwerking! januari 2020, een vrolijke nieuwjaarsvogel Ook op één januari komen de halsbandparkieten net als voorgaande dagen weer eten van de zonnebloempitten in de opgehangen silo in de voortuin. De afgelopen maanden zag ik deze mooie groene vogels al regelmatig vliegen, maar pas sinds enkele dagen durven ze in de tuin te komen. Nu ze het voer ontdekt hebben zijn ze helemaal niet bang meer! Halsbandparkieten komen oorspronkelijk uit tropisch Afrika en Zuid-Azië. De parkieten die nu rondvliegen zijn nakomelingen van ontsnapte of losgelaten vogels. In 1968 was het eerste broedgeval en vooral in Den Haag en Amsterdam ontonden flinke populaties, die zich langzaam uitbreiden in de Randstad. Momenteel zijn er naar schating zo'n 2300 broedpaar. En nu vliegen ze dus ook bij ons in Schoorl. Halsbandparkieten zijn holenbroeders en zijn voor hun broedplaatsen aangewezen op verlaten spechtenholen en andere holtes in bomen. Veel mensen vrezen dat ze een bedreigeng vormen voor inheemse holenbroeders als spechten en boomklevers. Uit onderzoek is gebleken dat het meevalt, de boomklever die ook in spechtenholen broedt is juist in aantal toegenomen. Het wordt komend jaar spannend of de halsbandparkiet een plekje weet te bemachtigen in ons bos. november 2019, herfst De natte herfst dit jaar is uitzonderlijk goed voor paddenstoelen. In mijn tuin heb ik prachtige paddenstoelen ontdekt. Veel soorten groeien op dood hout. Op een afgevallen tak van de populier vond ik oesterzwammen en op deze dode boomstammen groeien elfenbankjes. Elke dag komen er meer bankjes bij. Zo doet dood hout weer leven! januari 2019, appels in de winter In de voortuin heb ik speciaal voor de vogels een appelboom geplant. Dit is de kramsvogelappelboom en wordt door kwekerij De Vrolijke Noot in Wapserveen verkocht. De appels zijn niet bijzonder lekker. Wel bijzonder is dat de appels aan de boom blijven hangen tot diep in de winter, de tijd dat de kramsvogels uit Skandinavië naar Nederland trekken. Daar heeft deze boom zijn naam aan te danken. Maar in mijn voortuin hebben de merels deze vrolijke boom nu ontdekt en smullen dagelijks van de overrijpe appels. oktober 2018, vogeltrek Honderdduizenden vogels komen elk jaar naar Nederland om hier de winter door te brengen. Ganzen en eenden zijn de bekendste soorten, maar ook lijsterachtigen zoals koperwieken en kramsvogels komen hier overwinteren. Ook de kleinste vogel van Nederland, de goudhaan is een trekvogel. De goudhaan broedt bij ons in dennenbossen, maar in de winter komen ook Scandinavische goudhanen onze kant op. De vogeltjes wegen slechts 5 tot 9 gram. Ze zijn moeilijk door ons te helpen, want ze eten uitsluitend mini-insecten, die ze tussen de dennennaalden, bladeren, takjes en boomschors zoeken. In de voortuin zit nu dagelijks een groepje goudhanen te foerageren en soms zit er ook de zeldzamere vuurgoudhaan tussen. april 2018, voorjaar in de winkel Het is lekker weer en ik ben aan het werk met de winkeldeur open. Terwijl ik een mezenpot maak hoor ik geritsel. Een brutale koolmees heeft de mand met nestmateriaalbolletjes gevonden. Buiten is de voorraad zeker alweer op. Met een volle snavel vliegt de mees weg en komt direct terug om een nieuwe portie paardenhaar te halen. Ik moet nodig het bolletje buiten weer vullen. (klik hier voor filmpje) december 2017, rosse woelmuis in de tuin Wat genieten de vogels van het voer dat ik ophang. Het is nog niet echt koud maar toch maken de vogels dankbaar gebruik van het voer dat ik aanbied. De koolmezen staan in de rij voor de zonnebloempitten. De staartmezen komen regelmatig langs op de vetbol. Onder de struik zag ik een muis snoepen van het gemorste voer. Het blijkt een rosse woelmuis te zijn. Deze mooie muis met kastanjebruine rug is een echte vegetariër en eet o.a. zaden, vruchten, kruiden, bladeren en boomschors. Omdat de rosse woelmuis geen winterslaap houdt moet hij met koud weer veel eten en is hij ook overdag actief. Hij slaat voedsel op in nesten, in boomholtes en onder takken. De rosse woelmuis maakt een bolvormig nest onder de grond en bekleedt dit met bladeren, mos, gras en veertjes. Ik laat hem zijn gang gaan, maar hij moet wel uitkijken voor roofvogels, uilen, kleine roofdieren en de huiskat, want die vinden de rosse woelmuis een smakelijk hapje. augustus 2017, tijgerspin ontdekt Augustus is een goede tijd om spinnen te observeren in de tuin. De jonge spinnen, die in het voorjaar uit hun cocon zijn gekropen, zijn nu volwassen en maken duidelijk zichtbare webben. Zo ook de tijgerspin die door een bezoeker in mijn tuin gevonden werd. Wat een mooie ontdekking! De tijgerspin, ook wel wespenspin genoemd, komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en werd in de jaren tachtig voor het eerst in Nederland aangetroffen. Het vrouwtje van de tijgerspin is een grote spin van circa 1,5 cm, het mannetje is een stuk kleiner, hooguit 0,5 cm. Het web met opvallend zigzag patroon erin zit laag boven de grond. Wie weet gaat ze binnenkort een cocon spinnen waarin ze haar eitjes legt. Deze cocon is zo groot als een golfbal. Voorlopig laat ik dat stukje tuin met rust om deze prachtige spin haar gang te laten gaan. 15 maart 2017, de natuur wordt wakker De voorjaarbloeiers schieten de grond uit in de tuin. Sneeuwklokjes zijn alweer uitgebloeid en nu zijn de krokussen en narcissen aan de beurt. Terwijl ik de eerste uitlopers van het zevenblad wied zie ik ook de tere anemonen al opkomen. Nu is het tijd om kwetsbare planten de ruimte te geven en de woekeraars alvast in te dammen. Dat spaart een hoop werk later in het seizoen. De paddentrek begint ook weer op gang te komen. Voor het afzetten van hun eieren moeten de amfibieën naar het water toe en dat betekent vaak dat ze drukke wegen moeten oversteken. Door heel Nederland gaan nu in de avond mensen op pad om de overstekende padden , maar ook salamanders en kikkers te helpen. De paddentrek is te volgen op www.padden.nu . Meehelpen kan natuurlijk ook! Kijk op die site voor een werkgroep in je buurt. 31 oktober 2016, spinnen op het dak Het dak is vernieuwd! Het gammele oude dak was doorgezakt, de golfplaten zaten vol scheuren. Het was eng om nog op het dak te gaan om de zonnepanelen schoon te maken. In de afgelopen zes weken is het dak verstevigd en daardoor weer recht getrokken. Nieuwe isolatie is aangebracht en daarop is een laag sedum (vetplantjes) gekomen. Het dak is nu helemaal groen. Met de sedumplantjes waren heel veel kleine spinnen meeverhuisd. Ze verkennen hun omgeving en hebben het dak vol gesponnen met hun ragfijne draden. In de ochtendzon met de dauw op de draden is het een sprookjesachtig beeld. Behalve dat het een prachtig dak is waar de vogels blij mee zijn, werkt het sedumdak ook als waterberging en wordt op een natuurlijke manier het riool minder belast. juni 2016, libellen tijdens Open Tuin Tijdens het Open Tuin Weekend van 18 en 19 juni was het weer gezellig druk. Veel positieve reacties en veel mensen kregen inspiratie om ook op een meer natuurvriendelijke manier de tuin te onderhouden. Altijd leuk om te horen! Zondag werden de gasten verrast door het uitsluipen van libellen in de vijver. Dat is het moment waarop de libel uit de larvehuid kruipt en gaat rondvliegen. In dit geval ging het om de blauwe glazenmaker, een prachtige grote libel. De paring van deze libel heeft al minstens 1 jaar eerder plaatsgevonden. Het mannetje pakt dan eerst met zijn achterlijfaanhangsel het vrouwtje beet achter de kop (tandempositie). Als hierna de paring volgt heeft het vrouwtje haar achterlijfpunt naar de onderkant van het achterlijf van het mannetje gebogen, vlak achter het borststuk (paringsrad). Na de paring zet het vrouwtje haar eieren af op levende of dode waterplanten. Uit het eitje komt een larve die in het water leeft. Het larvestadium van libellen kan van krap 1 jaar tot wel 5 jaar zijn. Na deze periode kruipt de larve het water uit en kan het uitsluipen beginnen. Het uitsluipen als libel (imago) uit de larve gebeurt bij de blauwe glazenmaker meestal in juli en augustus. Wat een geluk dat we het al op 19 juni mochten meemaken! De libel vliegt circa 8 tot 10 weken en sterft dan. mei 2016, moerastuin op tafel Ongeveer 12 jaar geleden nam ik een piepklein stekje mee van de echte koekoeksbloem. De echte koekoeksbloem groeit op drassige voedselarme graslanden en is veel minder algemeen dan de dagkoekoeksbloem die bijna iedereen wel in de tuin heeft staan. Ik woonde toen in een appartement met een klein tuintje, helemaal betegeld. Ik was niet van plan daar lang te blijven en ook niet van plan om de tuin zo kaal te laten. Dus alle meegebrachte planten zaten in bakken, kisten, potten en een speciekuip diende als vijvertje op de tegels. Ook de echte koekoeksbloem kreeg een plekje op een stenen plantenschaal. Het werd een mini-mini moerasje. Al snel was er bijna geen tegel meer te zien, de kleine tuin was een plantenrijke natuurtuin geworden waar koolmees, merel en winterkoning broedde. Nu heb ik een grote tuin en alle planten uit de kisten hebben een ruime plek gekregen. Alleen het mini moerasje is gebleven. De kleine plantenschaal werd wel steeds groter. Vorig jaar heb ik een schaal zo groot als de doorsnede van mijn oven (50cm) gemaakt. Om er voor te zorgen dat de konijnen en kippen de boel niet vernielen staat de schaal op tafel. Een mooier bloemenboeket kan ik mij niet voorstellen! maart 2016, tuinwerk met beleid Wat een heerlijk weer! Het wordt tijd om in de tuin te gaan werken. De sleutelbloemen beginnen te bloeien maar worden een beetje overwoekerd door opdringerige planten zoals zevenblad, zegge en kweekgras. Nu is het moment om deze te lijf te gaan, zodat de planten doe ik leuk vind meer ruimte krijgen. Terwijl ik eerst de dode bruine stengels van uitgebloeide planten wegknip, zie ik in mijn ooghoek een klein vogeltje. Snel de verrekijker gepakt, het blijkt een barmsijs te zijn! Hij snoept van de laatste zaden van het wilgenroosje. De barmsijs is een onopvallend vogeltje met een rood petje dat meestal hoog in de bomen foerageert. Aan zijn snavel zie je dat dit een echte zaadeter is, dik en stevig om de zaden kapot te maken. Die oude wilgenroosjes laat ik voorlopig staan. Even later zie ik bij het wieden een dikke pad, nog helemaal koud. Dit lijkt een vrouwtje, die zijn groter dan de mannetjes. Ik dek haar weer af met wat blad en takjes. Ook dat stuk tuin sla ik even over. Ben ik dan toch te vroeg begonnen met het opruimen van de tuin? januari 2016, bijzondere wintergasten Afgelopen dagen eindelijk een beetje winter. Voor de vogels niet zo fijn. Vooral voor de insecteneters en viseters is voedsel dan al gauw moeilijk te vinden. Voor ons een kans om ook de wat schuwere vogels van dichtbij te bekijken. Een echte wintergast in mijn tuin is de waterhoen. Elk jaar aan het begin van de winter komen ze hier mee-eten met de kippen. Een andere naam voor de waterhoen is waterkip, op het land lijken ze inderdaad op kipjes! Dit jaar zijn het er slechts 3, met strenge vorst soms wel 10. In Schoorl lopen overal duinrellen. Het stromende duinwater bevriest bijna nooit. Ook achterlangs de tuin loop een duinrel en zodra het een paar dagen vriest scharrelen watersnippen en soms een bokje (zie foto) in de rand van het ondiepe water. Het zijn superschuwe vogels, maar met vorst moeten ze wel uitwijken naar plekkken waar nog voedsel is te vinden, ook al is dat in de buurt van mensen. De ijsvogel is ook zo'n vogel die helemaal niet tegen strenge vorst kan. Ze eten uitsluitend zelf gevangen visjes. Met een strenge winter kan het gebeuren dat het grootste deel van de ijsvogelpopulatie dood gaat. De afgelopen dagen zit hier regelmatig een mannetje ijsvogel. Wat een genot om dat mooie blauwe vogeltje in de tuin te hebben! Vorig jaar hebben we met de grond uit de vijver een ijsvogelwand gemaakt. Wie weet komt er nog een vrouwtje bij en maken ze hier een nest..... oktober 2015, vlinders in de herfst De herfstbloeiers staan nu volop in bloei. Onder andere de hemelsleutel, een geweldige vlinderplant. Ook in de herfst vliegen er bij zonnig weer nog vlinders rond en bezoeken graag deze late bloeiers. Sommige vlinders overwinteren als eitje, anderen als rups of pop. Maar dagpauwoog, kleine vos, gehakkelde aurelia en citroenvlinder overwinteren als vlinder. Zodra het koud wordt kruipen ze weg in bv. bunker, houtstapel of schuurtje. Er zijn ook vlinders zoals atalanta en distelvlinder die net als vogels wegtrekken naar het zuiden. 12 juli 2015, melige toorts in bloei Vorig jaar ontkiemde een klein plantje in de kier tussen de gevel en een terrastegel. Het is een toorts, een plant van droge open zandgrond. Ik heb wel geprobeerd om ze in de tuin te zaaien, maar dat is tot nu toe niets geworden. Blijkbaar krijgt de plant in onze tuin geen kans zich te ontwikkelen (te vol met planten en weinig zand). Hier op het terras met zand onder de tegels is het één plant wel gelukt. Een toorts is 2-jarig en bloeit pas in het 2e jaar. Nu onze toorts in bloei staat, blijkt het niet een koningskaars, stalkaars of zwarte toorts te zijn, die alle drie in de duinen te vinden zijn en gele bloemen hebben, maar heel verrassend de veel zeldzamere melige toorts. Ook een prachtige plant maar met zachtgeel tot witte bloemen. Bijzonder voor Nederland en deze soort groeit maar op een paar plaatsen in Noord-Holland. Hoe deze plant in mijn tuin terecht is gekomen is een raadsel want ik heb alleen geprobeerd de koningskaars te zaaien. Wat een leuke verrassing! 9 april 2015, rouwmantel op bezoek Leuke ontdekking vandaag. In de voortuin is enige tijd een zeer zeldzame dagvlinder aanwezig. Het is de rouwmantel die tegenwoordig slechts af en toe als zwerver in ons land te zien is. Soms zijn er invasies zoals in 1995 toen ze plotseling overal in Nederland ontdekt werden (ruim 1000 exemplaren). Waarschijnlijk heeft deze rouwmantel ergens in de buurt overwinterd en is door het mooie weer tevoorschijn gekomen. Vandaag ook overal rondvliegende citroenvlinders. 25 maart 2015, nieuwe planten Enkele weken geleden ben ik weer gestart met zaaien! Wat leuk om eindelijk al de verzamelde zaden uit de tuin en van vakantie te gebruiken. Jaarlijks zaai ik de blauwe winde, een dankbare mooie éénjarige klimplant. Die doet het altijd goed op het terras rond een paal van de pergola. Dit jaar ook weer spannende zaden van vakantie meegenomen, dat wordt een verrassing of ze gaan uitkomen. De zaaddozen zelf zijn soms al zo mooi dat het bijna zonde is om de zaden eruit te halen. Zo ook de vrucht van de theeboom (tea tree) die ik gekregen heb, een prachtige vrucht met duizenden zaadjes. Zaaien van nieuwe planten is net het langdurig uitpakken van een cadeautje dat dagen duurt. Welke zaadjes gaan ontkiemen, hoe zien ze er uit en gaan ze het goed doen in de tuin? Allemaal spannende vragen die binnenkort beantwoord worden. Dit jaar heb ik o.a. ook weer de vaste lathyrus gezaaid voor de verkoop. Een prachtige plant, die elk jaar groter wordt en uitbundig bloeit. Binnenkort start weer de plantverkoop. Het eerste kistje met longkruid en sleutelbloem staat al klaar. 20 december 2014, wateroverlast Regen, regen, regen, wat is de tuin nat! De vijver staat boordevol water. Waterhoentje en wilde eenden zijn nu dagelijks in de tuin. Natuurlijk omdat ze mee-eten van het kippenvoer. Dat de tuin nu blank staat en ik laarzen nodig heb om naar de composthoop achterin de tuin te lopen lijkt heel erg, maar dat valt best mee. De vaste planten en struiken zijn nu toch in winterrust. Door de hoge grondwaterstand zitten de regenwormen op snavelbereik van de merels. Vandaag zaten er maar liefst tien merels op het grasveld. Ik zag ze de ene na de andere worm uit de grond trekken. Ze zijn blij met dit natte weer. Een ander leuk fenomeen zijn de kaardenbollen. Door het vocht en de hoge temperatuur zijn de zaden in de kaardenbol aan het ontkiemen. Voorjaar in de bol! 26 november 2014 Het blad is inmiddels gevallen, de grasmachine opgeborgen. Nu maar afwachten wat de winter zal brengen. Wat een toestand met die vogelgriep! Gelukkig woon ik er nog ver vandaan en mogen mijn drie kipjes en de haan nog vrij rondlopen. Dagelijks scharrelen ze door de tuin op zoek naar zaden en insecten. Die zijn er volop te vinden waardoor ze de granen die ik geef bijna niet opeten. De waterhoentjes en wilde eenden weten dat en pikken lekker al het kippenvoer op! Deze week waren er ook weer een paar putters. In de tuin staan uitgebloeide teunisbloemen, kaardenbollen en guldenroede. Heel behendig hangen ze aan de uitgebloeide stengels, pikken de zaaddozen van de teunisbloem open en peuteren de zaden eruit. oktober 2014, bloeiende herfst, grasbank en konijnen De eerste herfststorm waait door de tuin. Binnenkort moet ik het blad weer van het gras harken. De rest laat ik als een warme deken in de border liggen. Onder het blad blijven insecten zelfs bij strenge vorst bereikbaar voor vogels. De herfstaster in paars en wit samen met de blauwe monnikskap en de donkerrode cosmea staan er nog supermooi bij. Met al die kleuren lijkt het wel lente in de tuin. Zeker nu er ook jonge konijntjes rondhuppelen. Het half wilde konijn, dat hier al ruim een jaar rondloopt, heeft drie jongen! Onder het schuurtje van de buren, tussen de hondjes (en vos die hier rondsluipt) is het haar gelukt drie jongen groot te brengen. In de lente hebben we een mooie grasbank gemaakt met grond uit de vijver. Nu na enkele maanden begint de bank mooi met gras en kruipplanten te begroeien. De konijntjes zagen er een heuvel in en hebben er een hol in gegraven dat uitkomt op de zitting! juni 2014, drukte in de tuin De eerste nesten van pimpelmees en koolmees zijn inmiddels uitgevlogen. De koolmezen zijn een tweede legsel begonnen en voeren alweer druk de jongen uit dit nest. In de schuur broedde dit jaar de roodborst, lekker veilig binnen. Via het op een kier staande raam vlogen de ouders in en uit en voerden de jongen. Uiteindelijk zijn zes mooie roodborstjongen uitgevlogen. Het was wel een vieze poepbende in de schuur geworden, maar dat heb ik er wel voor over! Niet alleen vogels zijn druk doende in de tuin. Van de oude dakpannen, die van een gerenoveerd dak zijn gehaald, hebben we een prachtige muur gemaakt. Planten, insecten maar vooral amfibieën zullen blij zijn met deze muur. Tijdens de bouw kwamen we al diverse salamanders en padden tegen onder de stapels wachtende dakpannen. In de toekomst zal via een bamboegoot water van het dak via de muur van dakpannen naar een vijver geleid worden. 30 april 2014, walstropijlstaart Wat een feest is het in de tuin, er bloeien zoveel planten! De tuin kleurt blauw van de zenegroen, geel van de voorjaarszonnebloem en de akelei bloeit in diverse kleuren. De verrassing vandaag is een walstropijlstaart. Deze prachtige nachtvlinder vloog midden op de dag bij de dagkoekoeksbloemen. Al zwevend, als een kolibrie, zuigt de vlinder met zijn roltong nectar uit de bloemen. Inmiddels ben ik ook weer met de plantenverkoop begonnen. Zelf gekweekte planten, stekken, gezaaide planten, natuurlijk allemaal biologisch, verkoop ik op een kar voor het huis. Zo heb ik o.a. acanthus, dagkoekoeksbloem, lelie van dalen, akelei, roze en gele dovenetel, zenegroen en nog veel meer. 26 jan 2014, winter of voorjaar? Door de zachte winter kunnen de vogels volop zelf voedsel vinden. Wormen en insecten zijn nog makkelijk te bereiken. Tussen de planten en in het gras zie ik merels met gemak wormen zoeken. Een aantal vogelsoorten begint alweer te zingen. De roodborst zingt het hele jaar. Zowel het mannetje als het vrouwtje zingt in de winter om een voedselterritorium te verdedigen. Bij andere vogels zingt alleen het mannetje. Ze bakenen een broedterritorium af en lokken een vrouwtje. Niet alleen het zachte weer, ook het langer worden van de dagen na 1 januari zet de vogels aan om weer te gaan zingen. Koolmees, pimpelmees, winterkoning, heggenmus en boomkruiper heb ik inmiddels al horen zingen. Een koolmees inspecteerde zelfs al een nestpot. Het is nu de hoogste tijd om nestkasten en nestpotten schoon te maken, te repareren of nieuwe op te hangen. Ga in deze tijd ook eens in het donker naar het bos. Misschien hoor je de bosuil! In januari kan je het oehoehoe van de man horen of het felle kiewie van het vrouwtje. Bosuilen zijn één van de eerste vogels die gaan broeden. In februari worden vaak al eieren gelegd. 25 okt 2013, herfst in de tuin. Het is nu echt herfst, de tuin kleurt geel, oranje en rood van het afgevallen blad. Bijna alles is uitgebloeid, de reuzenspringbalsemien en teunisbloem hebben nog een enkele bloem waar de hommels dankbaar gebruik van maken. De hemelsleutel staat nog wel mooi in bloei net als de paarse herfstaster en de monnikskap. Tijd om de tuin op te ruimen? Ja en Nee! Haal niet alles weg! Laat in de borders veel blad liggen. Het blad zorgt voor een vorstwerende deken en beschermt gevoelige planten. Tussen het blad blijven insecten actief en zijn zo voor merel en zanglijster de hele winter bereikbaar. Aan het eind van de winter is het meeste blad verteerd, mooie compost voor de planten! Het gras hark ik wel schoon. Het blad kan mooi op de composthoop, onder een struik, in de noordhoek waar toch niets wil groeien of op een ander verloren hoekje van de tuin. Heel belangrijk, want dat zijn juist de plekken waar de egel graag overwintert! Van de uitgebloeide planten verzamel ik een deel van het zaad, zoals akelei, cosmea, teunisloem en Mexicaanse zonnebloem. Deze zaden zijn voor € 1,- per zakje te koop. De rest van de uitgebloeide planten laat ik de hele winter staan. De zaden worden maar al te graag gegeten door mussen, mezen, groenlingen en putters. 5 sept 2013, vleermuizen in de vleermuispot! De paartijd van de vleermuizen is begonnen. Afgelopen week ontdekte Jan vleermuiskeutels onder zijn vleermuispot. De pot hangt op drie meter hoogte aan de oostgevel van het huis in Alkmaar. Lekker warm, daar houden vleermuizen van. Spannend, zou de vleermuispot echt bewoond zijn en hoeveel zitten erin? 's Avonds zijn we met batdectector en verrekijker gaan posten. Eerst hoorden we een raspende tik op de batdetector. Het is de roep van een mannetje gewone dwergvleermuis. Om 21.00 uur vloog één vleermuis uit de pot, waarschijnlijk een vrouwtje. Na circa tien minuten volgden nog twee vleermuizen. Daarna werd het stil op de batdetector. Blijkbaar allemaal uitgevlogen. In de nazomer/herfst paren vleermuizen. De mannetjes maken baltsvluchten, roepen en lokken vrouwtjes. Het mannetje zoekt dan gunstige plekken op waar vleermuizen rondvliegen en hij de rondvliegende dames kan lokken. Hij vormt een harem met vrouwtjes, soms wel tien! Na de paring is er nog geen echte bevruchting. Het vrouwtje slaat de zaadcellen op en de bevruchting vindt pas plaats in het voorjaar na de winterslaap.
	© 2024, Carina Oosterhuis & Jan Stok